Nie żyje Tadeusz Burchacki

Opublikowano

Z wielkim żalem zawiadamiamy, że nie żyje pan Tadeusz Burchacki – wieloletni członek i filar Komisji Historycznej Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół Warszawy.

Tadeusz Burchacki urodził się 18 lipca 1933 roku w Radzyminie. Za pomoc Żydom w czasie niemieckiej okupacji Jego rodzicom – Stefanowi i Helenie z domu Zawadyl – przyznano tytuł ,,Sprawiedliwych wśród Narodów Świata” i honorowe obywatelstwo Izraela. Pan Tadeusz po II wojnie światowej ukończył słynne praskie Liceum im. Władysława IV, a następnie Wydział Budownictwa Lądowego na Politechnice Warszawskiej – ze stopniem magistra inżyniera w zakresie budownictwa lądowego. Pracował m.in. w Biurze Projektowo-Technologicznym Przemysłu Motoryzacyjnego ,,Motoprojekt” (1970–1976), w PC Ursus (1976–1983), w Libii (1983–1985, gdzie projektował m.in. meczety), w Metroprojekcie (1985–1991). Był konstruktorem, a także nadzorcą budowy wielu obiektów, w tym kościołów. Pracował przy budowie pierwszej linii warszawskiego metra.

W TPW był od dekad członkiem i filarem Komisji Historycznej, a przez 15 lat również wiceprezesem Towarzystwa Przyjaciół Saskiej Kępy. Był znawcą historii Warszawy, a Jego pasją stało się zachowywanie i utrwalenie pamięci o przeszłości. Dzięki Niemu powstało – głównie w Warszawie – ponad dwieście tablic pamiątkowych, głazów pamięci, pomników i inskrypcji poświęconych wybitnym Polakom, osobom zasłużonym dla Polski (m.in. lotnikom brytyjskim) oraz ważnym wydarzeniom (m.in. elekcjom na Kamionku, Konstytucji 3 Maja, manifestacji PPS na Placu Grzybowskim 1904 r.).

Był wielkim kolekcjonerem autografów (zebrał ich ponad 4 tysiące, w tym wielu noblistów), a Jego kolekcja autografów muzycznych dedykowanych Janowi Pawłowi II prezentowana była na wielu wystawach. Oprócz autografów kolekcjonował medale i białe kruki (dokumenty i książki). Był autorem ponad stu popularnych publikacji z dziedziny historii. Był sportowym Mistrzem Polski w biegach na orientację (1971).

Był człowiekiem ciepłym i życzliwym wobec innych, fantastycznym narratorem i rozmówcą, wiernym ponadczasowym ideom. Jedną z Jego intelektualnych i emocjonalnych trosk była Warszawa, w której zapisał się na zawsze.

Składamy nasze kondolencje Rodzinie i Bliskim Pana Tadeusza.

Dzięki Niemu Warszawa i Towarzystwo Przyjaciół Warszawy godnie pamiętają o tym, co minęło.

Przyjaciele z Komisji Historycznej TPW
oraz Koleżanki i Koledzy z Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół Warszawy

Wróć